David Berlo biografie en publicaties

David Berlo (1929 – 1996) was een Amerikaanse communicatietheoreticus en oprichter van de afdeling Communicatie aan Michigan State University. Naast dat hij lesgaf aan Michigan State University, werd hij later de elfde president van Illinois State University. David Kenneth Berlo is vooral bekend vanwege zijn SMCR model. Verder schreef hij het populaire leerboek ‘The Process of Communication’ (1960).

Wie is David Berlo? Een korte biografie

David Berlo werd geboren in St. Louis, Missouri, waar hij ook opgroeide. Later studeerde hij psychologie aan de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign. Hij behaalde ook zijn doctoraat in communicatie aan de Universiteit van Illinois.

In 1958 schreef hij, terwijl hij aan de Universiteit van Illinois studeerde, zijn boek ‘Philosophy of Education’, gevolgd door zijn beroemdste werk ‘The Process of Communication’ in 1960. Dit boek wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt.

Van 1958 tot 1971 was Berlo medeoprichter en voorzitter van de Faculteit Communicatie van Michigan State University. Hij werd de eerste voorzitter van de nieuwe afdeling Algemene Communicatiekunsten.

Het SMCR-communicatiemodel van David Berlo

In 1948 publiceerde het Bell System Technical Journal een Communication Cycle model (ZBMO model), ontwikkeld door Claude Shannon en Warren Weaver. Dit model werd in eerste instantie ontwikkeld om de technische communicatie te verbeteren, maar zou later op veel andere terreinen worden toegepast. In 1960 breidde David Berlo dit lineaire communicatiemodel uit en creëerde het SMCR communicatiemodel.

Berlo’s SMCR model vertegenwoordigt het communicatieproces in zijn eenvoudigste vorm. De afkorting SMCR staat voor Sender (Source), Message, Channel en Receiver. Het model beschrijft de verschillende componenten die het basisproces van communicatie vormen en kan worden gebruikt voor efficiëntere communicatie op veel verschillende gebieden. Tegenwoordig wordt het zender-ontvanger-framework vaak gebruikt in de communicatiewetenschappen.

Illinois State University en Berlo’s controverse over zijn presidentiële residentie

In 1971 werd Berlo aangesteld als de nieuwe president van de Illinois State University. Hij had een ambitieuze start bij ISU en leverde positieve bijdragen, zoals het stabiliseren van enkele administratieve structuren en het werken aan het verbeteren van communicatietechnologieën.

Een ander hoogtepunt tijdens zijn presidentschap kwam in de vorm van basketbalspeler Doug Collins, die voor ISU speelde. Collins mocht spelen op de Olympische Zomerspelen van 1972 in München en werd ook gescout voor de NBA, waar hij een vooraanstaand speler en coach werd.

David Berlo wilde dat de Illinois State University de beste ‘undergraduate’ universiteit van de staat zou worden. Hij hoopte dit te bereiken door kosten te besparen, de salarissen van faculteiten te veranderen en de administratieve structuren te veranderen. De Illinois Board of Higher Education had elke openbare universiteit er namelijk toe aangezet programma’s met de laagste prioriteit te vinden waarop bezuinigd kon worden, om het vrijgekomen budget te gebruiken voor programma’s met de hoogste prioriteit.

Daarom vormde Berlo een commissie voor institutionele prioriteiten om deze taak te voltooien. Dit stuitte op nogal wat weerstand van de faculteit, die vreesde voor programmabezuinigingen en het ontslag van verschillende medewerkers. Berlo’s presidentschap werd hierdoor gekenmerkt door een laag moreel onder docenten en onder universiteitsstudenten die streden voor meer macht op de campus.

Zaken werden erger toen er een controverse ontstond nadat mogelijk bewijs van wanbeheer van fondsen verscheen. Berlo zou universiteitsfondsen voor zijn presidentiële residentie hebben misbruikt en kreeg tevens kritiek vanwege zijn hoge rekeningen voor eten en drinken. In het laatste deel van zijn tweede jaar als ISU-president werd Berlo daarom gedwongen af te treden.

David Berlo nam op 30 mei 1973 ontslag.

De latere jaren van David Berlo

Na zijn ontslag verhuisde Berlo naar St. Petersburg, Florida, waar hij communicatie- en managementadviseur werd en werkte voor de Industrial Council van de YMCA. Deze raad kende hem in 1979 de prijs ‘Man van het Jaar’ toe.

Berlo stierf in Florida op 23 februari 1996, op 66-jarige leeftijd. Hij werd begraven op de New Saint Marcus Cemetery and Mausoleum in Affton, Missouri.

Boeken en publicaties David Berlo et al.

• 1977. Right to know… need to learn: warning—consumption of uncontrolled information is injurious to your health. ACM SIGUCCS Newsletter, 7(2), 7-12.
• 1977. Communication as process: Review and commentary. Annals of the International Communication Association, 1(1), 11-27.
• 1975. Morality or ethics? Two approaches to organizational control. Management Review, 64(8).
• 1969. Dimensions for evaluating the acceptability of message sources. Public opinion quarterly, 33(4), 563-576.
• 1962. The public’s opinions on existing or potential Federal fallout shelter programs (p. 0050). Michigan State University. College of Communication Arts.
• 1960. The Process of Communication: An Introduction to Theory and Practice. New York: Holt, Rinehart and Winston.
• 1957. Some determinants of the effect of oral communication in producing attitude change and learning. Communications Monographs, 24(1), 10-20.
• 1956. The investigator: The impact of a satirical radio drama. Journalism Quarterly, 33(3), 287-298.
• 1956. Allocation of procedural responsibilities as a determinant of group productivity and satisfaction. University of Illinois at Urbana-Champaign.
• 1955. Problems in communication research. Communication Studies, 7(1), 3-8.

Citatie voor dit artikel:
Baas, S. (2024). David Berlo. Retrieved [insert date] from Toolshero: https://www.toolshero.nl/bekende-auteurs/david-berlo/

Oorspronkelijke publicatiedatum: 15/05/2024 | Laatste update: 15/05/2024

Wilt u linken naar dit artikel, dat kan!
<a href=”https://www.toolshero.nl/bekende-auteurs/david-berlo/”>Toolshero: David Berlo</a>

Artikel door:

Sheryl Lynn Baas

Sheryl Lynn Baas is onze Communicatiemanager bij Toolshero en je herkent haar misschien wel van onze video's. Sheryl’s academische achtergrond ligt in de Culturele Antropologie en Ontwikkelingssociologie en ze is de oprichter van de Sheryl Lynn Foundation, een stichting voor kinderen en educatie op de Filipijnen. Ze is een manusje-van-alles en deelt verder haar gaven als spiritueel coach, presentator en DJ. Leuk weetje: Sheryl is voormalig Miss Nederland 2006.